Een woord van dank

We zijn aan het einde van weer een weblog. Ik hou sinds 2006 een weblog bij en heb altijd geprobeerd ons verslag zo levendig mogelijk te beschrijven en iedereen een stukje mee te laten genieten van onze reis. Ook voor onszelf is het erg leuk om zo'n reisverslag nog eens terug te lezen.
Helaas is dit weblog nu ook alweer bijna afgesloten en zijn we aan het einde van een reis waar we op 18 Januari afgelopen jaar aan begonnen. Maar niet voordat ik mijn dank heb uitgesproken.

Ten eerste grote dank aan mijn vader tevens katten oppas die dit jaar voor onze beesten heeft gezorgd zodat wij 3 weken onbezorgd op vakantie konden!

Een reisverslag schrijven is leuk maar het is nog leuker om te zien dat het gelezen wordt en mensen meelezen en leven. We bedanken dan ook uit de grond van ons hart iedereen die met ons meegeleefd heeft op dit ongelofelijke avontuur door de Verenigde staten. Het aantal bezoekers is tot een record aantal gestegen van ruim 1800 en dat is ongelofelijk. Zonder lezers was er nooit een weblog geweest.

Een speciaal bedankje voor iedereen die een reactie heeft achtergelaten en zo mij iedere dag zelfs al hadden we 5 uur gereden en waren we doodop weer nieuwe energie heeft gegeven om toch maar weer een nieuw verslag neer te zetten. Hiervoor ook mijn onuitspreekbare dank!!!!!!

En hiermee is dan ook echt daadwerkelijk een eind gekomen aan onze reis en dit weblog. Het blijft natuurlijk altijd actief en dus kan je altijd nog eens teruglezen. het was fantastisch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

NOGMAALS BEDANKT!!!!!!!!

Jeroen

----------------------------------------------THE END----------------------------------------------------

Een terugblik

 

Hoi allemaal,

Op het moment dat ik dit zit te typen is het Dinsdag en dat betekend dus dat we alweer 3 dagen thuis zijn en om eerlijk te zijn lijkt het alsof we niet weggeweest zijn. Totdat we onze ogen dichtdoen en weer denken aan wat we de afgelopen 3 weken hebben mogen meemaken.

San Francisco

Een erg leuke en zo vinden wij ook heel erg liberale stad waar heel veel soorten mensen naast elkaar leven en ook met elkaar leven. Vrijheid is hier het sleutelwoord en of je nu hetero, homo , zwart, blank of roodhuid bent het maakt allemaal niks uit. Het fijne van deze stad vonden we ook de kleinschaligheid waardoor alles prima te bezoeken is in een korte tijd. Ons hoogtepunt hier bestond uit het fietsen over de Golden Gate brug

 

Yosemite National Park

Jullie hebben het waarschijnlijk al kunnen lezen in mjn reisverslag maar Yosemite heeft op ons een onuitwisbare indruk achtergelaten als mooiste park van de hele vakantie. Zo ieder park zijn eigen charme heeft heeft dit park eigenlijk alles: Een prachtige natuur, een geweldig wildleven (al heb ik dan geen beren gezien, schitterende rotsformaties en prachtige meren waar het landschap in spiegelt. Door de extreme temperaturen hebben we helaas niet veel kunnen wandelen maar het hoogtepunt hier was voor ons toch wel het rijden van de Tioga Pass die ons in 4 uur door het park gevoerd heeft tot op een hoogte van 3 km. Langs bovengenoemde natuurpracht

Sequia National Park

Sequia is een stuk kleiner als Yosemite en dat maakt het ook erg fijn en knus. Je hebt niet het idee dat je je moet haasten om alles te kunnen zien en door de vele bomen maakt het ook gewoon een hele fijne indruk niet zo zeer als park maar wel als bos. We hebben hier de grootste boom ter wereld mogen aanschouwen maar ons hoogtepunt lag hier toch in de verassing aan het einde van de dag namelijk onze ontmoeting met een bruine beer

De kustweg (Highway 1)

De kustweg in Californie zijn we in 3 dagen afgereden. Helaas zat het weer ons niet erg mee deze dagen waardoor er veel mist was of laaghangende bewolking. Hierdoor was het zicht op sommige plekken niet meer als een halve meter. Toch hebben we genoten van het rijden langs de kustlijn met zijn vele uitzichtpunten en kronkelige bergweggetjes. Een echt hoogtepunt op deze dagen hebben we niet echt gekend wat denk ik in het feit licht dat de weg zelf het hoogtepunt van deze dagen was

Los Angeles

Ondanks dat we echte stadsmensen zijn en graag tussen de drukte leven kunnen we met enige zekerheid zeggen dat Los Angeles onze stad niet is. De drukte op de wegen en op straat is verschrikkelijk schreeuwerig en ook de architectuur van de stad zelf staat ons niet aan. Wellicht ligt dit aan het feit dat we net 3 dagen een vrij rustige weg hadden gereden en ineens weer in de drukte terecht kwamen maar een volgende keer zal Los Angeles denk ik geen plaats meer hebben in ons programma. En toch hebben we ervan genoten ons tussen de grote studios van de filmindustrie te begeven. Dit brengt ons dan ook meteen bij het hoogtepunt van deze plek namelijk de VIP-Tour van Warner Bros waarin je dichterbij dan ooit komt bij sets van films die we allemaal zo goed kennen.

Kingman (route 66)

Kingman zelf is niet zo’n hoogtepunt maar de route waaraan het gelegen is de historische Route 66 wel. Op sommige plekken is de weg helaas niet geweldig onderhouden maar het is toch leuk om er overheen te rijden. Terug in de tijd is hier ook zeker het motto en de enorme uitgestrekte landschappen waar we langs zijn gereden met oude ranches en prairies zullen ons nog lang bijblijven.

Grand Canyon

De Grand Canyon dan. We waren van te voren bang dat dit een beetje zou tegen vallen door onze ervaring met rotsformaties in Yosemite met het idee in ons achterhoofd dat het hier een stuk kaler en grauwer zou zijn. Niets is minder waar we hebben een prachtige dag mogen beleven aan de zuidkant van de Canyon en ieder stukje rots heeft zijn eigen kleur en deze veranderen door het zonlicht constant. De diepte van de kloof is moeilijk te bevatten zelfs als je er voor staat laat staan dat het op foto’s goed zichtbaar is. Het hoogtepunt hier was voor ons toch wel de wandeling die we direct langs de kloofrand gelopen hebben

Page/Lake Powell

Het stadje Page wordt grotendeels gerund door Indianen en dat is overal te merken. We zijn hier 2 dagen geweest en hebben eigenlijk niet heel veel gedaan. Het was voor ons een heerlijk rustmoment in de reis maar we hebben toch de stuwdam bezocht wat een erg leuke belevenis was maar hoogtepunt voor ons was toch wel de trip naar Antelope Canyon waar de zon schitterend door de slot-canyons scheen en daardoor misschien wel de mooiste foto’s van de vakantie hebben opgeleverd

Bryce Canyon

We hadden van te voren al veel over Bryce Canyon gehoord maar wellicht kwam het door ons off-road avontuur (waar we nu overigens weer erg om kunnen lachen) maar het heeft niet heel veel indruk op ons gemaakt. Ook trad in dit park de verzadiging goed op waardoor we misschien niet genoeg beleefd hebben van het park maar zoals genoemd we hadden er die dag ook al een heel avontuur op zitten. Een hoogtepunt voor ons was toch wel de wandeltocht die we hebben gemaakt door het bos en later langs de kloof

Zion National Park

Zion zo vinden wij is een schitterend park wat ondanks dat het in de woestijn ligt toch een hele grote natuurschat bevat. We hebben maar 1 dag in dit park gehad maar het is genoeg geweest om een goed beeld te krijgen. We hebben schitterende wandelingen gemaakt in dit prachtige park 1 door de bergen en 1 langs een rivier die ons ook meteen bij het hoogtepunt van Zion brengt. Deze wandeling was namelijk omdat het langs het water liep en we een hoop dieren hebben gezien de mooiste wandeling vn de vakantie

Las Vegas

De laatste bestemming waar we geweest zijn dan Las Vegas. Las Vegas ook wel de stad der zonden genoemd en we snappen goed waarom. In deze stad mag en kan alles en dan bedoel ik ook werkelijk alles. Gokken om 3 uur s’nachts? Het kan er. Een biefstuk als ontbijt? Geen probleem. We hebben 3 dagen in dit pretpark voor volwassenen rond gelopen en wat ons betreft was dit ook meer dan genoeg. We vonden het geweldig om het mee te maken maar waren blij toen we weer naar huis mochten. Ons hoogtepunt hier was denk ik toch wel de fonteinenshow bij hotel/casino Bellagio

Al met al wat het een onvergetelijke vakantie voor ons waar we nog vaak aan terug zullen denken. Ik heb de laatste dagen vaak tegen mensen gezegd “Zo’n reis maak je maar 1 x in je hele leven” en ik denk dat dat inderdaad zo is. Zelfs al zouden we nu precies dezelfde reis opnieuw maken dan zouden we vele eerste indrukken en vele WOW’S!!!! Toch een stuk minder hebben.

Dag 21: Aan alles komt een eind

 

Even terug naar voor ons Donderdagavond; Ik heb net mijn laatste stukje geschreven op het log daarin vertel ik dat we onze laatste dollars nog even op gaan gokken, het liep iets anders.

Wij dus zoals gepland naar beneden en onze dollars in de automaten gegooid. We gingen allebei lekker en na een uurtje hadden we 80 dollar winst in onze zak zitten. Nu de vraag geven we aan de verleiding toe en spelen we verder? Of zijn we blij met onze winst en gaan we lekker naar bed? Het is het laatste geworden. Dus moe maar tevreden kropen we ons bedje in voor een laatste nacht slapen in Amerika.

Vrijdagochtend 8 uur en allebei klaarwakker. De koffers al ingepakt dus we hoefden alleen maar via de televisie uit te checken en onze sleutels in een brievenbus bij de lobby stoppen. Hierna was het tijd voor de hereniging met onze trouwe vierwieler die ons de afgelopen 3 weken zonder mopperen overal heeft gebracht waar we maar naar toe wilde (en niet). Het was tijd voor het laatste ritje naar het vliegveld waar we de auto weer in zouden leveren. Helaas voor ons gebeurt dit niet bij het vliegveld maar bij een parkeergarage ernaast zodat we na inlevering alsnog met al onze zooi in een bus moesten die ons naar de terminal bracht.

Bij de terminal aangekomen was het een drukte van jewelste en er stonden overal rijen met druk schreeuwende mensen (Denk maar even aan de dwaze dagen bij de bijenkorf). Inchecken gebeurt hier uitsluitend automatisch dus we werden doorverwezen naar een computer die ons verder zou helpen.  Dit werkt vrij simpel je houdt je paspoort onder een scanner vult in hoeveel koffers je hebt en je boardingpassen komen vanzelf uit de printer. Met onze zojuist verkregen passen moesten we dan toch nog naar de incheckbalie want de koffers moeten natuurlijk wel ingeleverd worden. Hier werd nogmaals onze paspoorten en boardingpas  gecontroleerd de bagage kreeg een eigen boardingsticker en wij konden door naar de security. Hier was het zo mogelijk nog drukker maar na een half uurtje stonden we dan toch aan de gate waar het boarden voor de eerste vlucht naar Chicago bijna begon.

Het vliegtuig wat ons naar Chicago zou brengen had een 3-3 indeling dat wil zeggen 3 stoelen gangpad en dan weer 3 stoelen. Dus we zouden hoe dan ook iemand naast ons krijgen. Het was inmiddels al aardig druk aan de gate en er zaten een hoop mensen die 2 stoelen nodig hadden door hun kolossale gewicht. Gelukkig kregen wij een vrij jonge dunne man naast ons dus de vlucht was wel redelijk te doen. Helaas vetrokken we wel een half uur te laat waardoor onze overstaptijd in Chicago van 45 minuten gereduceerd werdt tot een krappe 10 minuten.

na de landing pakten we snel onze bagage en probeerde we zo snel mogelijk het vliegtuig uit te komen. De gate waar we heen moesten zat gelukkig erg dichtbij dus ook hier kwamen we net op tijd aan.

Voor deze vlucht hadden we een upgrade aangeschaft naar Economy Plus zodat we iets ruimer zouden zitten. Het verschil qua beenruimte is met de gewone economy class 12 cm. en dit is toch best veel als je 9 uur in een vliegtuig zit vol met slapende mensen terwijl je zelf niet kan slapen.

We zaten in ieder geval best en ook het entertainment was goed geregeld deze vlucht. We hebben allebei Toy Story 3 zitten kijken en daarna een stuk van Mary Poppins. Ik ben hierna nog begonnen aan BeetleJuice  maar eigenlijk had ik weinig zin meer om nog een film te kijken dus ik heb mijn ogen ook even dichtgedaan. Slapen hebben we niet echt gedaan maar je dommelt een beetje weg en zo kwamen we dan toch redelijk uitgerust aan op Amsterdam waar we opgewacht zouden worden door de ouders van Erica.

We liepen door de schuifdeur naar buiten en verwachte overweldigd te worden met welkomstgroeten maar in plaats daarvan bleek er niemand te staan. Nu toch een probleem want aangezien hun de auto hebben gehad hadden wij geen vervoer naar huis. Er werd even snel een telefoontje gepleegd en het bleek dat ze al een uur op Schiphol stonden maar bij de verkeerde uitgang door een communicatiefout vanuit Schiphol

Snel werden de koffers in de auto geladen (wat is zo’n Opel klein als je 3 weken in een SUV hebt gereden) en binnen een uurtje waren we weer thuis. Hier zaten mijn vader en broertje al op ons te wachten met koffie en gebak en een betere thuiskomst hadden we ook niet kunnen krijgen.

We waren inmiddels toch wel redelijk moe door de de vlucht en de jetlag maar er moesten nog wat boodschappen gedaan worden dus toen iedereen weer weg was zijn we meteen de stad maar ingegaan. Dat wil zeggen dan probeerde we want toen we de auto instapte en weg wilden rijden kwamen we erachter dat je in Nederland moet schakelen om te kunnen rijden…even wennen dus weer.

Na het ritueel markt en supermarkt kwamen we thuis en is Erica aan de was begonnen en ben ik even op bed gaan liggen. 2 1/2 uur later werd ik weer wakker. We hebben even wat gegeten en zijn zo lang mogelijk wakker gebleven maar half 9 ging bij ons dan toch echt het lichtje uit.

En nu is het dan inmiddels al weer Zondagmiddag en zitten we weer thuis alsof er niks gebeurd is. We kijken terug op een fantastische belevenis die ons voor altijd bij zal blijven. Deze reis is altijd een droom voor ons geweest en de indrukken die we gekregen hebben onvergetelijk.

Ik typ morgen nog een nabeschouwing en dan is er weer een weblog afgerond.

Dag 21:……………………………

 

Even snel een berichtje vanuit het zonnige Las Vegas. We zitten nu op het vliegveld te wachten tot onze vlucht naar Chicago vetrekt en dan kunnen we naar huis.

Ik denk dat het volgende stuk vanuit huis komt…..of ik moet op Chicago nog de gelegenheid hebben wat te schrijven dan zal ik nog even kijken of er nog een verhaaltje vanaf kan.

Voor nu slaap lekker vanavond en morgen zijn we weer terug in Nederland

Dag 20: over en uit

 

De laatse vakantiedag is vandaag aangebroken en na een kort nachtje werden we vanochtend om 6 uur wakker gemaakt door de buren die aan het douchen waren. De kamers in dit hotel zijn perfect geisoleerd van de buitenwereld maar dit kan helaas niet gezegd worden van de binnenkant want we horen precies wie wat waar en wanneer aan het doen is. En als ik zeg alles…..dan bedoel ik ook alles.

Het kwam stiekem ook wel goed uit dat we op tijd wakker waren want we wilde nog van het ontbijtbuffet gebruik maken hier. Dus we zijn nog een uurtje blijven liggen en daarna hebben we onszelf maar eens uit bed gehesen om ons klaar te maken voor een Vegas-Style buffet.

Eenmaal in het restaurant kwamen we inderdaad in een hele nieuwe wereld terecht. Er stond een kok omeletten te maken gevuld op bestelling met een heel assortiment groente en kaas. Verder stond een kok hetzelfde te doen maar dan met pannenkoeken en een zoete vulling. Er stonden hamburgers, gebak, biefstuk noem het maar op en ze hadden het. We hebben lekker wat kaas en een omellet met toast op en daarna nog wat vers fruit. Hierna vonden we het mooi geweest en zijn we weer terug gegaan naar de kamer.

We hadden nog tickets liggen voor een achtbaan die hier door het hotel van New York loopt en aangezien er vandaag weinig op de planning stond zijn we hier maar eens heel gewandeld. Het betreft hier een achtbaan die 2 loopings maakt maar zonder echte schouderbeugels. Durfals die wij zijn toch ingestapt en 2 minuten later stonden we weer buiten met een nieuwe ervaring en konden we zeggen dat deze baan eigenlijk best wel grappig is.,

We zijn op ons gemak teruggelopen naar het hotel want we wilde vandaag ook nog even zwemmen. Nu staat dit zwembad de hele dag op de zon dus zou je denken dat de watertemperatuur wel aangenaam moet zijn. Fout dus. Het water was ijskoud en er stonden wat pinguins langs de kant te wachten tot wij eruit kwamen. Dit was dus een korte duik. We hebben het bubbelbad nog even geprobeerd maar omdat onze lijven zo koud waren van het water was dit weer te heet en zijn we dus maar terug naar boven gegaan.

Inmiddels was de lucht helemaal dicht getrokken en ben ik lekker tv gaan kijken terwijl Erica de laatste spullen aan het inpakken is. Dit hebben we een uurtje volgehouden en toen zijn we naar het restaurant in dit hotel gegaan om een hapje te eten. We hebben allebei nog voor 1 x genoten van een echte Amerikaanse Hamburger en daarna zijn we naar Treasure Island Hotel gelopen voor een piratenshow,

                   

Het verhaal is vrij simpel. Er is een boot met meiden in lingerie en een boot piraten en die schieten vuurwerk op elkaar af. Daarna doen de dames een dansje en zinkt het schip van de piraten. Vervolgens klimmen de piraten op de andere boot en doen ze gezellig nog een dansje.

          
                                              

En hiermee komt voor ons stilletjes een einde aan aan fantastische vakantie van 3 weken. We voelen ons oprecht bevoorrecht dit allemaal te hebben mogen zien. De koffers staan al een beetje zielig in de hoek van de kamer ingepakt en wij zijn eigenlijk ook wel klaar. Zoals ik al eerder zei het is mooi geweest en we hebben werkelijk alles gezien wat we wilde.

Morgen pakken we het vliegtuig naar huis en dan landen we rond half 10 weer in het land van zuinig aan en gezond eten.

Voor de laatste keer groeten we jullie vanuit het land waar alles kan de U.S. of A

Erica & Jeroen

p.s. Stop nu met typen want de laatste dollars moeten nog vergokt worden.

Dag 19: Als je voor een dubbeltje geboren bent…

 

Vanochtend waren we eens wat later wakker dan normaal en omdat Vegas toch pas in de middag en avond gaat leven besloten we om eens lekker te blijven liggen. Resultaat om half 11 kwamen we eens uit bed. We zouden vandaag naar de stratophere tower gaan. Dit is een hele grote toren (denk maar aan de Euromast) die aan het einde van de strip staat en dus een mooi uitzicht biedt over alle hotels en casino’s die deze stad rijk is.

Lopen was te ver en dat zouden we trouwens vandaag nog genoeg doen dus we besloten een dagpas voor de bus te kopen en deze meteen te gebruiken om naar bovenstaand af te reizen. Nu is het leuk om te weten dat dit deel van Las Vegas 2 busdiensten bevat. een Deuce line die bij ieder hotel stopt wat deze stad rijk is en een Gold Line die een stuk minder stopt. Aangezien deze allebei bij de toren stoppen besloten we de bus te nemen met de minste stops en zo stonden we dus een kwartiertje later aan de voet

Zoals overal hier moet je om ergens te komen eerst een half uur door een casino lopen. Uiteindelijk kwamen we bij de lift aan die ons in een luttele 30 seconden naar een hoogte van 350 meter brengt. Bovenop deze toren heb je een schitterend uitzicht over de gehele stad.

                                
                                                           

Op deze toren bevinden zich ook nog een paar attracties die voor dare-devils zoals wij nog iets te hoog gegrepen zijn. er is bijv. een draaimolen opzich niet eng. Wat als ik vertel dat deze 350 meter boven de afgrond zweeft? Of een soort achtbaankarretje wat de toren afrolt en net voor de afgrond stopt. Jullie begrijpen vast wel dat we het bij foto’s gehouden hebben.

             

              

Na dit avontuur was het voor ons weer tijd om naar beneden te gaan en de bus terug te pakken naar het centrum. Deze keer hadden we de eer om in de Deuce bus te stappen. Dit is wat ons betreft een éénmalig avontuur aangezien we over hetzelfde stukje als vanochtend nu 1 1/2 uur deden. We zijn uitgestapt bij de Forums Shops…De Forum Shops? Ja de Forum Shops ja.

Dit is een winkelcentrum wat bij het hotel/casino Ceasars Palace hoort en mag tot de duurste mall van Las Vegas gerekend worden. Er hangen hier ook nergens prijskaartjes aan men gaat er vanuit dat je GoldCard van Visa zijn werk wel doet. Grappig detail ze hebben hier een roltrap in de vorm van een wenteltrap en dat is toch wel iets wat vrij uniek is.

                    

We zouden vandaag naar Luxor gaan. Dit is een grote glazen piramide met een reuzensfinx ervoor. In de avond komt er uit deze piramide een lichtstraal die men vanaf de maan kan zien (alsof ze niks beters te doen hebben op de maan). Dit complex bevat ook de expositie Bodies waar er honderden echte organen, skeletten en andere lichaamsdelen tentoongesteld zijn. Om hier te komen moet je wel even 10 kilometer lopen of diezelfde trage bus nemen. Aangezien we op dit gedeelte van de strip nog niet waren geweest besloten we te gaan lopen en we zijn onder andere bij een hotel geweest wat helemaal in het teken staat van New York

                  

En een kasteel uit de riddertijd.

            

We hebben lekker op ons gemak gelopen en zijn in bovenstaande hotels ook nog even binnen geweest en dus kwamen we na 2 1/2 uur aan bij het Luxor.

                                     

Dit hotel is ook weer schitterend en we blijven ons verbazen over de afwerking hier. Maar we waren hier gekomen voor de expositie dus deze hebben we ook snel opgezocht. We mochten helaas geen foto’s maken maar we hebben toch met grote interesse alle lijken bekeken. Ondanks dat het toch allemaal dode mensen en organen zijn is het toch allemaal niet zo heel erg luguber en erg leerzaam. Er staan ook allemaal mensen bij om dingen uit te leggen en toe te lichten.

Het was inmiddels 5 uur in de avond geworden en de honger was wel gewekt. Nu wisten we dat ons favoriete Steakhouse “The Outback” uit Orlando hier ook een vestiging heeft dus we zijn hier lekker gaan eten. Ons favoriete voorgerecht hier heet “The Blooming Onion” en dit is dus een ui in plakjes gesneden door het beslag gehaald en vervolgens gefrituurd. Deze wordt hierna geserveerd met een heerlijke dipsaus waardoor je al vol zit voordat je je hoofdgerecht krijgt.

Helaas dus ook bij ons het geval en we hebben de Kip en Pasta ook maar half op gekregen maar het was wel heerlijk.

We wilde vanavond naar de Freemont Street Experience. Dit spektakel speelt zich af in Downtown Vegas en om het te beschrijven is het misschien beter dat ik eerst wat foto’s laat zien

    

Wat je hierboven ziet is dus een straat met een heel groot videoscherm daarboven. Op dit videoscherm speelt zich ieder uur een video/licht en muziekshow af. De show van vandaag speelde een beetje op de muziek van de jaren 60 af en het was werkelijk fenomenaal.

Er zijn nog 2 andere shows die we wilde zien in vegas en dat is een piraten-stuntshow bij Treasure Island en een vulkaanuitbarsting bij The Mirage. Dus wij weer met de bus op stap en bij Treasure Island uitgestapt. Hier kregen we net het einde mee van de show en dus hebben we morgenavond ook nog wat te zien. Door naar The Mirage dan maar. Hier waren we wel op tijd maar helaas waren op het moment van de vulkaanuitbarsting net de batterijen van de camera op. Ik pik wel ff wat foto’s van google.

               

Je bent niet in Vegas geweest als je niet hebt gegokt en dus zijn we terug naar het casino gegaan bij ons hotel om ons geluk te beproeven. Het ging vanavond beter als gisteren en ik heb zelfs nog een tientje gewonnen. Helaas heb ik het direct hierna meteen weer vergokt maar we zijn toch weer een uurtje zoet geweest.

De avond was bijna voorbij het enige wat er nog moest gebeuren is dat mijn reisverslag bijgewerkt
moest worden en er nog een rum-cola naar binnen moest. Je ziet het eerste is in elk geval gelukt en over dat 2e moet je maar van me aannemen dat dat ook wel goed zit. Kortom Proost.

Groeten van ons,

Kilometers vandaag gereden: 0 (heerlijk)
Kilometers totaal gereden: 4112

Dag 18: Viva Las Vegas!!!!!!!!!!

 

Goed nieuws. We hebben net in het casino 800 dollar gewonnen dus we hebben besloten de vakantie met nog een weekje te verlengen. Ik hoop dat mijn vader nog op de katten wil passen en Erica haar ouders hoeven voorlopig nog niet vroeg op te staan…………………zo had ik het verslag van vandaag willen beginnen.

Feit wil helaas dat we gewoon op onze kleine hotelkamer zitten en zoals het er nu uitziet vrijdag terugmoeten in vee-klasse naar Amsterdam Airport.

Voordat ik met het verslag van vanavond begin even gisteravond afronden. We zouden namelijk een collega van mij treffen en op het moment van publiceren wist ik niet of dit nog zou lukken. Gelukkig ging de telefoon gisteravond rond een uurtje of 8 en bleek het mijn collega te zijn. We hebben elkaar even een uurtje gesproken en wat gedronken. Het was supergezellig en ook erg leuk om ervaringen te delen. Hierna was het tijd voor hun om een hapje te gaan eten en wij hebben ons weer teruggetrokken op onze eigen kamer.

Vanochtend werden we dan toch weer wakker en kon de laatste reisdag van de vakantie beginnen, de lange tocht naar Vegas Baby!!!!! We waren al gewaarschuwd dat het wel eens een hele saaie rit kon worden en dat was inderdaad het geval. Gelukkig duurde de rit niet lang en na 3 uurtjes door de woestijn gereden te hebben kwamen we dan toch aan in het altijd hectische Vegas.

              

We zitten in het hotel Planet Hollywood wat op het midden van de strip gelegen is

We mochten pas om 3 uur inchecken en het was inmiddels 11 uur in de ochtend. Wat nu te doen? We besloten de auto meteen bij het hotel af te leveren. en daarna lekker lopend de strip op te gaan.

De gekte waar we in terecht kwamen is werkelijk met geen toetsenbord te betikken maar ik zal mijn best doen. De sleutelwoorden van deze stad zijn volgens ons samen te vatten in 3 woorden

1. Gokken
2. Zuipen
3. Sex

Laat ik bij punt 1 beginnen. Er staan hier werkelijk overal gokkasten en dat is iets waar we ons eigenlijk het minste over verbaasde aangezien je wel weet dat gokken de grootste dagbesteding is van de meeste mensen hier.

Punt 2 dan. Zuipen doen mensen hier overal en op alle mogelijke manieren. We hebben vandaag geen mens gezien die niet met een grote beker bier of een plastic soort trechter met een witte substantie in zijn hand liep.

En dan als laatste punt 3. Sex verkoopt en dat hebben ze hier dondersgoed door. Op iedere hoek van de straat staan minimaal 10 mensen te flyeren voor callgirls die binnen 20 minuten op je hotelkamer zijn om je te verwennen. Het mooie hiervan is ook dat het ze niet uitmaakt aan wie ze de kaartjes aanbieden of het nou zwervers zijn of bruidsparen ik heb vandaag zelfs 1 jongen stiekem een kaartje achter de rug van zijn vriendin zien aanpakken en voor er reacties komen…NEE DAT WAS IK DUS NIET!

Afijn we waren dus op de strip en hebben eerst besloten maar eens een paar megahotels van binnen te bekijken. Want eigenlijk heeft ieder hotel hier zijn eigen thema, megacasino en shopping mall en zou wou het dus dat we in een uurtje tijd zowel in Parijs

              

als in Venetie zijn geweest

            

Zoals je op bovenstaande foto kan zien was het weer schitterend, toch jammer dat deze foto binnen is genomen. Ze hebben hier namelijk het plafond zo beschilderd dat het net lijkt of je buiten bent.

al met al nog een flinke wandeling en voor we het wisten was het 3 uur en dus inchecktijd In Amerika draait alles om fooi en dus had ik geleerd van een forum waar ik lid van ben dat er in Vegas zoiets bestaat als de “Twenty-dollar trick” Dit werkt als volgt: Je stopt 20 dollar tussen je paspoort en bij het inchecken waar altijd om ID gevraagd wordt geef je je paspoort af incl. 20 dollar en vraag je of er een upgrade mogelijk is naar in ons geval een kamer met Strip-View. Aangezien we nu we toch in Vegas zijn wel een gokje wilde wagen besloten we dit systeem eens uit te testen en zie hieronder het uizicht van onze kamer.

              

Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel iets meer verwachte voor een fooi van 20 dollar maar we hebben gekregen waar we om vroegen en dat is een strip-view.

Hier vlakbij zit het hotel “The Mirrage” en voordat 1 van de 2 zijn hoofd er bijna werd afgebeten traden hier de illusionisten Sigfried & Roy op met hun beroemde witte tijgers. Na bovengenoemd incident hebben de heren maar besloten het vak uit te gaan en de dieren zitten nu in een soort verblijf achter het hotel waar je als bezoeker kan komen dus besloten wij dit maar eens te verblijden met een bezoek. Helaas was het bezoek niet zo heel blij aangezien de beesten zo vinden wij toch wel in erg kleine verblijven worden gehouden en ze zagen er als we heel eerlijk zijn niet zo heel gelukkig uit ook.

                                            
        

Na dit enerverende bezoek was het etenstijd geworden en aangezien het buffet van Planet Hollywood 2 jaar achter elkaar benoemd is tot beste van Las Vegas was onze keuze snel gemaakt en spoedde wij ons naar het buffet. Om hier te komen moet je eerst natuurlijk weer het casino door maar eenmaal aangekomen zaten we al snel aan tafel. Het eten was heerlijk en de keuze was overweldigend. Er is hier overal een aparte keuken voor: Vis, Italiaans, Amerikaans, Mexicaans, Orientaals, Midden-Oosten en het desserf-Buffet wat mijn aandacht meteen trok. Na een heerlijke maaltijd waaronder een crepe die je zelf samen kan stellen en vervolgens op bestelling wordt gemaakt trokken wij ons weer terug naar de hotelkamer voor een opknapbeurt.

Het was inmiddels donker geworden buiten en de stad had zich getransformeerd in een oase van licht, zuiplappen en pooiers. Aangezien de lampjes ons wel trokken besloten we eerst maar eens te gaan kijken bij de fonteinen van Bellagio. Deze fonteinen geven elk half uur een show weg op muziek en we hebben een filmpje gemaakt zodat jullie mee kunnen genieten.

En omdat het zo mooi is nog wat foto’’s ook

                 

Er zijn op de wereld 3 winkels die helemaal in het teken staan van M&M’s, 1 in Orlando, 1 in New York en 1 in Las Vegas. De eerste 2 hadden we natuurlijk in 2006 en 2007 al gezien dus het was tijd geworden om nummer 3 ook een bezoekje te brengen. Het was een mooie wandeling en na een dik half uur lopen kwamen we ook hier aan.

                             

We zijn de winkel even doorgelopen (4 verdiepingen met M&M) en daarna zijn we op ons gemak weer terug gegaan naar het hotel. We hebben vandaag best wel weer een drukke dag gehad en het was inmiddels kwart voor 10 dit is voor ons hier in Amerika zo ongeveer een persoonlijk record.

We hebben in het casino nog wat dollars in wat apparaten gegooid waarvan ik nu nog steeds niet snap hoe ze werken maar op een gegeven moment kon ik niet meer op een knopje drukken dus was het geld op denk ik.

En nu zitten we moe maar voldaan op de kamer aan een rum-cola…had ik trouwens al verteld dat er bij dit hotel een gratis fles drank zit? Nou hij smaakt prima dus.

Het is hier inmiddels een uurtje of 11 en ik duik zo lekker mijn bedje in. Nog een paar dagen feest en dan is het sprookje voorbij. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik er dit jaar minder moeite mee heb om straks weer naar huis te gaan als voorgaande jaren. Ik weet niet of het komt omdat we het zo druk hebben of dat het komt omdat we 3 weken van huis zijn maar het is mooi geweest en dit is een geweldige afsluiter!!!! Morgen weer een nieuw verhaal

Groetjes vanuit een heerlijk Las Vegas!

Kilometers vandaag gereden: 275
Kilometers totaal gereden: 4112