Dag 16: En het begon allemaal zo goed!

 

De dag begon zo goed. We gingen vandaag naar het 5e national park op de planning Bryce Canyon en vol goede moed stonden we op. Het dagelijkse ritueel van wassen, tandenpoetsen en haartjes kammen is bij ons inmiddels uitgebreid met planning bekijken, alle zooi bij elkaar rapen, zooi in de auto proppen, uitchecken en kijken of er nog genoeg is ijs in de koelbox zit om de drankjes koel te houden.

Dit laatste was dus niet het geval want we kunnen wel een paar duizend kilometer verderop zitten de natuur werkt hier hetzelfde als in Nederland. IJs smelt hier dus ook gewoon na een paar dagen in de koelbox dus moesten we naar de plaatselijke supermarkt voor 2 nieuwe zakken ijsklontjes. Deze supermarkt is trouwens even groot als de hele parkeerplaats van de Efteling en zè verkopen er ook echt alles. Van onderbroeken tot auto’s en van chips tot huizen (ja echt!) you name it they sell it. Dus zo ook ijs. De koelbox werdt weer snel gevuld en we konden beginnen aan onze op 2 na laatste reisdag.

Het park waar we vandaag waren ligt in de staat Utah dus weer een staatsgrens over. Geeft ons weer de gelegenheid een leuke foto van het welkomstbord te maken.

Al snel moesten we volgens onze TomTom rechts af slaan en aangezien deze het nog nooit fout heeft gehad volgde we ook trouw (fout 1). Misschien hadden we al een vermoeden moeten krijgen toen we op een licht onverharde weg kwamen zonder huizen maar volgens het apparaatje was alles dik in orde en moesten we gewoon door blijven rijden. En toen brak de hel los……

Na een laatste bochtje bevonden wij ons ineens op onverhard terrein waar de gemiddelde Jeep-Safari nog niet overheen durft. Aangezien we nu al te ver waren om terug te gaan besloten we toch maar de weg te volgen (fout 2) in de overtuiging dat het alleen maar beter kon worden (fout 3).

De weg werd alsmaar slechter en we zijn beekjes overgestoken en over greppels heengereden met een dodelijke precisie waar Erica al complimenten voor verdiend. Gevreesd werd een aantal keer voor de bumpers, de uitlaat en de banden maar na een uur rijden of hobbelen zo u wilt. Kwamen we dan toch weer duidelijk shaken not stirred weer op de goede weg. Dat shaken hebben we nog een tijdje volgehouden na deze minder prettige ervaring.

Afijn het was duidelijk de TomTom ging uit en we zochten het zelf wel uit onder het motto: Als het zo moet!!!!!!! Een half uurtje later kwamen we bij het hotel aan en checkte we even gauw in en maakten een sanitaire stop. Hierna was het toch echt tijd het park te gaan bezoeken want door onze toeristische route en een uur tijdsverschil. was het al half 3. Gelukkig zit ons hotel vlak naast de ingang van het park dus we waren snel ter plaatse.

                

Begrijp me niet verkeerd we vinden het hier prachtig maar merken nu toch na ruim 2 weken en 5 parken dat we een klein beetje bomen- & rotsenmoe beginnen te worden. Het is allemaal even prachtig en ieder park heeft zo zijn eigen schoonheid maar toch begint de de verzadiging langzaam toe te treden.

We hebben in Bryce Canyon eerst een fijn autoritje door het park gemaakt en daarna nog een mooie wandeling naar onderstaande boom. Deze boom is nu ruim 1600 jaar oud en de wandeling er naartoe was prachtig.

                   

Op de terugweg kwamen we nog lans wat mooie uitzichtspunten zoals deze

                   

Hierna vonden we het toch wel eens tijd worden voor een hapje eten maar voor de maaltijd komt noeste arbeid want het autoritje van vanochtend had onze auto een heel nieuw uiterlijk van modder en woestijnzand gegeven en aangezien er duidelijk in de huurvoorwaardes staat dat het verboden is om op onverharde weg te rijden besloten we de bewijsstukken hiervoor zo snel mogelijk te verwijderen. Dus hebben we even een carwash opgezocht om de auto weer in orginele staat terug te brengen. We kunnen nu zeggen dat een hogedrukspuit wonderen verricht en de auto is weer kraakhelder.

Dan toch eten. Aangezien we vanochtend om 8 uur voor het laatst iets hadden gegeten besloten we vandaag niet zo zeer voor kwaliteit maar kwantiteit te gaan. Het buffet in het hotel boodt uitkomst. We hebben ons anderhalf uur helemaal voor zitten schransen aan ondefineerbare stukken vlees (we vermoeden kip en rundlvees) cake, taart, oud brood en salade!

Hiermee eindigt voor ons weer een bijzondere reisdag die goed begon een iets minder tussenstuk kende en weer fijn eindigde. Morgen reizen we door naar ons laatste National park Zion genaamd.

Groeten van ons

Kilometers vandaag gereden: 233
Kilometers vandaag heen een weer geschud: 50
Kilometers totaal gereden:  3700